25/09 Hoşea 11-14
[tr] Hoşea 11-14
11:1 ‹‹Çocukluğunda sevdim İsraili,
Oğlumu Mısırdan çağırdım.
2 Peygamberler İsraili çağırdıkça,
İsrail uzaklaştı onlardan.
Kurban kestiler Baallara,
Buhur yaktılar putlara.
3 Efrayime yürümeyi ben öğrettim,
Kollarıma aldım onları.
Ama kendilerine şifa verenin ben olduğumu anlamadılar.
4 Onları insancıl iplerle,
Sevgi bağlarıyla kendime çektim;
Boyunduruklarını kaldıran biri gibi oldum,
Eğilip yiyeceklerini verdim.
5 ‹‹Mısıra dönmeyecekler,
Asur kral olacak başlarına,
Çünkü bana dönmek istemediler.
6 Fırıl fırıl kılıç dönecek kentlerinde,
Kapı sürgülerini yok edecek,
Tüketecek onları düzenleri yüzünden.
7 Halkım benden uzaklaşmaya kararlı.
Beni, Yüce Olanı çağırsalar bile,
Asla yüceltmeyeceğim onları.
8 ‹‹Nasıl vazgeçerim senden, ey Efrayim?
Nasıl teslim ederim seni, ey İsrail?
Admaya yaptığımı nasıl sana yaparım?
Seni nasıl Sevoyime çeviririm?
Yüreğim değişti içimde,
Alevlendi acıma duygularım.
9 Kızgın öfkemi başınıza yağdırmayacağım,
Efrayimi yeniden yok etmeyeceğim.
Çünkü ben insan değil, Tanrıyım,
Kutsal Olanım aranızda,
Artık öfkeyle üzerinize varmayacağım.
10 Aslan gibi kükreyen
RABbin ardınca yürüyecekler;
O kükreyince titreyerek gelecek çocukları batıdan.
11 Mısırdan kuşlar gibi,
Asurdan güvercinler gibi
Titreyerek gelecekler.
Evlerine oturtacağım onları››
Diyor RAB.
12 Efrayim yalanla,
İsrail halkı hileyle çevremi sardı.
Yahuda'ysa hâlâ dizginsiz,
Tanrı'ya, Kutsal ve Sadık Olan'a karşı.
12:1 Efrayim rüzgarı güdüyor,
Doğu rüzgarının ardına düşüyor bütün gün;
Yalanı, zorbalığı artıyor.
Asurla antlaşma yapıyor,
Mısıra zeytinyağı gönderiyor.
2 RABbin davası var Yahudayla,
Yakup soyunu izlediği yola göre cezalandıracak,
Yaptıklarının karşılığını verecek.
3 Yakup ana rahminde kardeşinin topuğunu tuttu,
Büyüyünce Tanrıyla güreşti.
4 Melekle güreşip yendi,
Ağladı, kutsanmak istedi.
Tanrıyı Beytelde buldu,
RAB, Her Şeye Egemen Tanrı bizimle orada konuştu,
O RAB diye anılır.
6 Bu yüzden Tanrına dön sen,
Sevgiye, adalete sarıl,
Sürekli Tanrını bekle.
7 Efrayim tüccardır,
Hileli terazi kullanır,
Aldatmayı sever.
8 ‹‹Çok zengin oldum›› diye böbürlenir,
‹‹Varlığa kavuştum,
Çok emek çektim,
Günah denecek bir suç bulamayacaklar bende.››
9 ‹‹Ama seni Mısırdan çıkaran
Tanrın RAB benim.
Bayram günlerindeki gibi,
Seni yine çadırlarda oturtacağım.
10 Peygamberlere de söyledim,
Çok görümler sağladım,
Onlar aracılığıyla örnekler verdim.››
11 Kötülük mü var Gilatta?
Gerçekten değersiz bir halk!
Gilgalda sığır üstüne sığır kurban ediyorlar,
Sunakları sürülmüş tarladaki taş yığınlarını andırıyor.
12 Yakup Arama kaçtı,
İsrail bir karı için kul oldu,
Koyun güttü.
13 RAB İsraili bir peygamber aracılığıyla Mısırdan çıkardı,
Yine bir peygamber korudu onları.
14 Ama Efrayim Tanrı'yı aşırı öfkelendirdi.
Rab döktükleri kanın hesabını soracak,
Aşağılamalarının karşılığını verecek.
13:1 Efrayim konuştuğunda herkes titrerdi,
Yücelmişti İsrailde.
Ama Baala taparak suç işleyince öldü.
2 Şimdi günah üstüne günah işliyorlar,
Gümüşlerinden dökme putlar,
Akıllıca tasarlanmış putlar yapıyorlar,
Hepsi de usta işi.
Bu insanlar hakkında,
‹‹İnsan kurban edenler
Buzağıları öpüyor!›› diye konuşuluyor.
3 Bu yüzden sabah sisine,
Erken uçup giden çiye,
Harman yerinden savrulan saman çöpüne,
Bacadan tüten dumana dönecekler.
4 ‹‹Ama seni Mısırdan çıkaran
Tanrın RAB benim,
Benden başka tanrı tanımayacaksın,
Çünkü başka kurtarıcı yoktur.
5 Ben sana çölde,
Kurak topraklarda göz kulak oldum.
6 Otlaklara sahip olunca doydular,
Doyunca gurura kapıldılar;
Bu yüzden unuttular beni.
7 Ben de onlara karşı bir aslan gibi olacağım,
Bir pars gibi yol kenarında pusuya yatacağım.
8 Yavrularından edilmiş dişi ayı gibi
Karşılarına çıkacak,
Yüreklerinin zarını yırtacağım,
Dişi aslan gibi onları oracıkta yiyip bitireceğim,
Yabanıl bir hayvan parçalayacak onları.
9 ‹‹Ey İsrail, bana, yardımcına karşı çıkman
Yıkıma uğratıyor seni.
10 Nerede seni bütün kentlerinde
Kurtaracak kralın?
Yöneticilerin nerede?
Hani, onlar için:
‹Bana bir kral ve önderler ver!› demiştin.
11 Öfkelendiğimde bir kral verdim sana,
Gazaba gelince alıp götürdüm onu.
12 Efrayimin suçu birikmiş,
Günahı kayda geçmiş.
13 Doğum sancıları çeken kadının akılsız oğludur o,
Çünkü zamanı geldiğinde,
Açık rahimden çıkmıyor.
14 ‹‹Onları fidyeyle kurtaracağım
Ölüler diyarının elinden,
Ölümden fidyeyle kurtaracağım.
Felaketin nerede, ey ölüm?
Yıkıcılığın nerede, ey ölüler diyarı?
Hiç pişmanlık duymayacağım.
15 ‹‹Kardeşleri arasında serpilip gelişse de,
Doğu rüzgarı, çölden esen RABbin soluğu üzerine gelecek,
Onun kaynağı kuruyacak,
Pınarı kesilecek,
Değerli eşyalarının hazinesi yağmalanacak.
16 Samiriye halkı suçunun cezasını çekecek,
Çünkü Tanrısı'na başkaldırdı.
Kılıçla yıkılacaklar,
Yere çalınıp parçalanacak yavruları,
Gebe kadınlarının karnı yarılacak.››
14:1 Tanrın RABbe dön, ey İsrail,
Çünkü suçlarından ötürü tökezledin.
2 Dualarla gidin, RABbe dönün,
Ona, ‹‹Bağışla bütün suçlarımızı›› deyin,
‹‹Lütfet, kabul et bizi,
Öyle ki, dudaklarımızın kurbanını sunalım.
3 Asur kurtaramaz bizi,
Savaş atlarına binmeyeceğiz.
Artık ellerimizle yaptığımıza
‹Tanrımız› demeyeceğiz,
Çünkü öksüz sende merhamet bulur.››
4 ‹‹Onların dönekliğini düzelteceğim,
Gönülden seveceğim onları,
Çünkü onlara karşı öfkem dindi.
5 Çiy gibi olacağım İsraile;
Zambak gibi çiçek açacak,
Lübnan sediri gibi kök salacaklar.
6 Dallanıp budaklanacaklar,
Görkemleri zeytin ağacını,
Kokuları Lübnan sedirini andıracak.
7 Yine insanlar oturacak gölgesinde;
Buğday gibi gelişecek,
Asma gibi serpilecekler;
Lübnan şarabı kadar ün kazanacaklar.
8 Ey Efrayim, artık ne işim var putlarla?
Yanıtlayacak, seninle ilgileneceğim.
Yeşil çam gibiyim ben,
Senin verimliliğin benden kaynaklanıyor.››
9 Bilge kişi kavrasın bunları,
Anlayan anlasın.
Çünkü RAB'bin yolları adildir;
Bu yollarda yürür doğrular,
Ama başkaldıranlar bu yollarda sendeler.
